Ik had een zeer pijnlijke, rode, gloeiende plek op mijn linkerbeen. In eerste instantie dacht ik dat het misschien een insectenbeet was. Na twee dagen begon ik te twijfelen en te denken: heb ik me flink gestoten de afgelopen dagen? Kon ik me niet herinneren.
Met mijn voorgeschiedenis van een longembolie en mijn moeder die al jaren aan de bloedverdunners zit, begon ik 'm toch een beetje te knijpen. Had de symptomen van een trombosebeen opgezocht en er waren nogal wat overeenkomsten met mijn klachten. Inmiddels was het weekend aangebroken en twijfelde ik wat ik moest doen. Omdat ik geen rare klachten erbij had, alleen die pijnlijke plek op mijn been en licht tintelende tenen, heb ik gewacht tot maandag en een afspraak gemaakt bij mijn eigen huisarts.
Zij vond het toch wel verstandig om een echo te laten maken van mijn been. Ik maakte een afspraak en kon gelukkig dinsdag terecht. Nog wel een nachtje slecht geslapen. Er spookt van alles door je hoofd. In het ziekenhuis kreeg ik die venijnige Fragmin-spuitjes. Had ik die thuis ook nog moeten hebben? Was er iets vergeten bij mijn ontslag? Aaaahrgg....dat eeuwige gepieker.
Nou ja...al die paniek dus om niks. Bij de echo bleek al dat de belangrijke aderen geen blokkering hadden en de echo-plaatjes van de pijnplek zijn door de specialist bekeken. 'Gewoon' een aderontsteking. Mijn been is nog steeds heel pijnlijk op die plek, maar ik slaap weer een stuk beter ;-)
 |
| Afbeelding van het www |
