Het was ruim 4 jaar geleden dat ik voor het laatst in het Erasmus MC in Rotterdam ben geweest. Toen moest ik voor de eerste keer mijn rectumstomp (nog steeds een maf woord) laten onderzoeken. Eigenlijk moet zoiets om de twee jaar gebeuren, maar door allerlei omstandigheden en de vervelende ervaring van die vorige keer heb ik het alsmaar voor mij uit geschoven. Tot nu dus. En dat heeft een reden. Ik heb er allerlei lichamelijke ongemakken bij gekregen en na een tijdje de kop in het zand steken heb ik toch de knoop maar doorgehakt om het verder te laten onderzoeken.
Wat is het probleem? Nou, zo'n rectumstomp produceert darmslijm en dat is heel normaal. Dat komt gewoon langs je 'achteruitgang' eruit, heel af en toe op een vervelend moment, maar er valt nog mee te leven. Het wordt een lastiger verhaal als je ook darmslijm verliest uit andere openingen van 'onderen'. Eerst denk je 'wat is dit nu weer', vervolgens hoop je dat het vanzelf overgaat en uiteindelijk kom je toch voor het voldongen feit te staan dat er iets aan moet gebeuren. En vandaag is dus de eerste stap gezet.
Na mijn verhaal gedaan te hebben bij de MDL-arts-assistent, blijkt dat het toch wel zorgelijk is. Meer dan ik zelf dacht. Er moeten eerst allerlei onderzoeken worden gedaan om te weten te komen hoe het er nu 'van binnen' uitziet voordat men überhaupt tot opereren over kan gaan. Ik, die hoopte dat zo'n pijnlijke scopie niet nodig was, kom van een koude kermis thuis. Ze willen namelijk weten of er onrustige cellen zitten en er zal een biopt genomen worden net als de vorige keer.
Daarnaast wordt er een mri gemaakt om te kijken of er ontstekingen, fistels of abcessen in mijn bekkengebied aanwezig zijn. Dit zou een operatie veel gecompliceerder kunnen maken en in het geval van ontstekingen moeten deze eerst de kop ingedrukt worden anders kan een operatie niet eens plaatsvinden. Al met al een veel heftiger verhaal dan wat ik gehoopt had. Zelfs de bijna-blaasonstekingen (leek telkens net over als ik er mee naar de huisarts ging) kunnen er mee te maken hebben. Een fistel kan bijvoorbeeld een gaatje maken in je blaas. Het zou overigens wel veel verklaren al weet ik nu nog helemaal niks zeker natuurlijk.
Op 26 januari krijg ik een endoscopie en de mri staat gepland voor 7 februari. Dan moet ik nog geduld hebben tot 2 maart (heeft ook met werkschema's van mijn man en mij te maken al scheelde het maar 1 week) om de uitslag van deze onderzoeken met de arts te bespreken en wat de volgende stappen zullen zijn. Ik krijg al visioenen van een beschadigde blaas en aanleg van een urinestoma....zucht. Zou in het ergste geval zomaar kunnen. Nou ja, voorlopig kwakkel ik verder en zal nog wel wat slapeloze piekernachten tegemoet gaan denk ik.
Wordt vervolgd........
